Historia kurtki jeansowej – poznaj jej intrygujące losy!
Kurtka jeansowa od lat nie wychodzi z mody, ponieważ ludzie na całym świecie doceniają jej wyjątkowy charakter. Wspomniany element garderoby może pochwalić się bogatą historią, choć materiał, z którego został uszyty, wynaleziono stosunkowo niedawno. W XVI wieku we francuskim mieście Nimes stworzono denim, który wyróżniał się na tle innych tkanin wyjątkową wytrzymałością mechaniczną. Jego właściwości bardzo szybko spotkały się z ogromnym zainteresowaniem branży tekstylnej, przez co cały świat zaczął importować ten unikalny materiał znad Sekwany. Historia kurtki jeansowej sięga XIX wieku, wspomniany element garderoby po raz pierwszy zaprojektowano i uszyto w Stanach Zjednoczonych. Jak ewoluował na przestrzeni lat?
Levi Strauss i Jacob Davis – twórcy kurtki jeansowej
Levi Strauss przybył do Stanów Zjednoczonych z Niemiec, aby ziścić swój wielki amerykański sen. Mężczyzna miał żyłkę do interesów, dlatego już w 1853 roku otworzył sklep z tekstyliami w San Francisco. Nie poprzestawał jednak na sprowadzaniu ubrań i ich odsprzedawaniu. W 1873 roku nawiązał współpracę z Jacobem Davisem, zawodowym krawcem, z którym stworzył spodnie robocze wzmocnione nitami. Stanowiły one prototyp współczesnych jeansów i bardzo szybko zostały przez nich opatentowane. Wkrótce Levi Strauss i Jacob Davis postanowili wykorzystać denim do produkcji kurtek.
Pierwsza kurtka jeansowa, Levi`s Type I, została wypuszczona na rynek już na początku XX wieku. Pełniła wówczas funkcję odzieży roboczej i była skierowana do kowbojów, górników oraz robotników. Wyróżniała się prostą formą, obecnością jednej kieszeni na wysokości klatki piersiowej, charakterystycznymi przeszyciami i paskiem na dole, który służył do regulacji. Pracownicy fizyczni doceniali kurtki jeansowe, ponieważ cechowała je ponadprzeciętna trwałość. Nie ulegały zniszczeniu nawet podczas wykonywania obowiązków zawodowych w trudnych warunkach klimatyczno-atmosferycznych.
Kurtka jeansowa jako symbol Dzikiego Zachodu
W latach 30. i 40. ubiegłego wieku dużą popularnością cieszyły się westerny z udziałem największych gwiazd Hollywood. Ukazywały codzienne życie kowbojów, w których rolę wcielali się m.in. John Wayne i Gary Cooper. Ubrania jeansowe stanowiły wówczas symbol buntu, niezależności i wolności. Utożsamiano je z Dzikim Zachodem. W tym czasie na rynku pojawiła się kolejna kurtka jeansowa – Type II. Tym razem Levi Strauss zadbał o to, aby zawierała dwie kieszenie na wysokości klatki piersiowej i dodatkowe przeszycia. Te ostatnie zwiększały wytrzymałość mechaniczną okrycia wierzchniego, co przekładało się na jego walory funkcjonalne. Wkrótce po kurtki jeansowe sięgnęli także żołnierze amerykańscy, którym przyszło walczyć na froncie podczas II wojny światowej.
Kurtka jeansowa w latach 50. XX wieku
Tuż po zakończeniu II wojny światowej kurtki jeansowe spotkały się z ogromnym zainteresowaniem młodych ludzi. Wielu z nich sięgało po nie, aby wyrazić swój nonkonformizm i sprzeciw wobec skostniałych norm społecznych. Boom na wspomniany element garderoby nastąpił po emisji filmów – “Buntownik bez powodu” z Jamesem Deanem i “Dziki” z Marlonem Brando.
W latach 50. zmienił się również styl kurtki jeansowej, gdyż pojawili się nowi gracze na rynku, którzy postanowili ją zreinterpretować. Katany z denimu, które oferowały marki Lee i Wrangler, zyskały unikalne wzory i kroje. Kurtki jeansowe stały się modnym elementem codziennego ubioru. Od tej pory nie utożsamiano ich już z odzieżą roboczą, którą wykorzystywano podczas pracy w trudnych warunkach.
Lata 60. i 70. – kurtka jeansowa jako wyraz nonkonformizmu
W latach 60. do głosu doszli pacyfiści, którzy sprzeciwiali się prowadzeniu działań wojennych w Wietnamie. Hippisi i aktywiści nosili wówczas kurtki jeansowe, na których przypinali pacyfki. Wielu z nich ozdabiało też swoje katany przy użyciu haftów, naszywek i malunków. W rezultacie ubrania z denimu nabierały unikatowego charakteru i w pełni wyrażały bogatą osobowość swoich właścicieli.
W latach 70. kurtki jeansowe nadal stanowiły symbol nonkonformizmu, wolności i buntu. Spotkały się bowiem z dużym zainteresowaniem muzyków rockowych i punkowych. W katanach z denimu występowali na scenie m.in. tacy artyści jak Bruce Springsteen, Mick Jagger i Ramones.
Lata 80. i 90. – rozpowszechnienie kurtek jeansowych
Kurtki jeansowe przestały być symbolem subkultur w latach 80. ubiegłego wieku. Do tej zmiany przyczynili się projektanci mody – Calvin Klein i Giorgio Armani. Kreatorzy mody zaadaptowali katany denimowe i wprowadzili je do swoich kolekcji haute couture. W rezultacie kurtka jeansowa stała się idealnym okryciem wierzchnim dla osób w każdym wieku, niezależnie od płci, pochodzenia i wyznawanych poglądów.
W latach 90. kurtki jeansowe ponownie zaczęły wyrażać autentyczność i nonkonformizm. Chętnie sięgali po nie miłośnicy Nirvany i Pearl Jamu. Wybierali głównie przeskalowane katany, które były specjalnie podarte i zdobione graffiti.
Nowoczesna i funkcjonalna kurtka jeansowa w XXI wieku
Dziś wypada mieć w szafie przynajmniej jedną kurtkę jeansową, ponieważ ten element garderoby nigdy nie wychodzi z mody i nadaje charakteru każdej stylizacji. Projektanci nie ustają w wysiłkach, aby zaproponować nam katany w nieznanej wcześniej odsłonie. Chętnie eksperymentują z krojami, kolorami i zdobieniami. Co ciekawe, wzrasta popularność starych kurtek jeansowych. Dziś wielu młodych ludzi przetrząsa second handy, aby znaleźć katanę vintage. Tego rodzaju okrycia wierzchnie osiągają zresztą wysokie ceny na aukcjach internetowych. Denim to niezwykle trwały materiał, który nawet po wielu latach wygląda nienagannie i może służyć kolejnym pokoleniom.
03.03.2025